CEVAT ŞAKİR, UZMAN KİŞİDEN DİNLENECEK
Panelde Dr. Akgün ile söyleşi öncesi öğretim üyesi; Aydınlanma, Türk Hümanizmi ve Mavi Anadolu Hareketi’ni anlatacak. Aynı zamanda Kitapkolik Lüleburgaz’ın bu ayki tartışma kitabı olan Cevat Şakir’in Halikarnas Balıkçısı mahlasıyla kaleme aldığı Mavi Sürgün kitabı ile yine aynı yazarın Anadolu Efsaneleri kitabı panelin ana konusu. Alanında uzman bir isim olan Dr. Ferhan Akgün; Cevat Şakir’i anlatacak. 22 Eylül Pazar günü saat 14.00’da gerçekleştirilecek panel ve söyleşi Lüleburgaz Yıldızları Sanat Akademisi Kerim Budak Çal Sahnesi’nde.
NAM-I DİĞER HALİKARNAS BALIKÇISI: CEVAT ŞAKİR
Cevat Şakir Kabaağaçlı; Halikarnas Balıkçısı olarak da biliniyor. Yaptığı incelemeler, yazdığı kitaplar ve mitoloji üzerine çalışmalarıyla Türk edebiyatında ve geçmişe bakış açımızda önemli bir yeri tutuyor. Özellikle ortaya koyduğu “Mavi Anadoluculuk” düşüncesi, başta arkeologlar ve tarihçiler olmak üzere birçok insanın fikir dünyasını, tarih okumasını derinden etkiledi.
Mavi Anadoluculuk düşüncesi en yalın hali ile Yunan ve Roma medeniyeti olarak görülen kültürün temelinin Anadolu olduğunu öne sürer. Grek mitolojisinin, Homeros'un, Sappho'nun, Anadolu'nun antik kentlerinin Yunan kültürüne mal edilmesine karşı çıkar ve tüm bunların Anadolu'nun kültürü olduğunu söyler.
AYDINLANMA VE HÜMANİZM
Türk Hümanizması, Osmanlı'da Batılılaşma eğilimlerinden Cumhuriyet Türkiyesi'ne kadar devam eden yerellik-evrensellik tartışmaları neticesinde kendini gösteren bir kavramdır. Hümanizm, insanda merkezini bulan ve insanla bütünleşen bir yaşam ve evren anlayışı olarak tanımlanabilir. Hümanizm akımı, Montaigne ile birlikte Rönesans döneminde doruk noktasına erişti. Ülkemizde ise hümanizm akımının temsilcileri; Sabahattin Eyüpoğlu, Nurullah Ataç ve Vedat Günyol'dur. Ayrıca ülkemizde bilinen en büyük hümanist ise Yunus Emre'dir. Fakat Yunus Emre, hümanizm akımı ile ilgilenmedi. Onun insanlığa olan sevgisinin kaynağı tasavvuf edebiyatından kaynaklanmakta.
Aydınlanma, din ile ilişkilendirilmiş hurafelerin tesirinden dünyanın arındırılarak, aklı ve bireyin kendisini esas alan bir yaklaşım olup özellikle on sekizinci yüzyıldan itibaren Batı toplumlarının düşünce tarzında ve toplumsal yaşam alanında büyük değişmelere neden oldu.
