Hanelerin %7,8'i en az bir üyesinin uzun dönemli fiziksel veya zihinsel hastalık, sakatlık veya yaşlılık nedeniyle sağlık ve evde bakım hizmetlerine ihtiyaç duydu. Sağlık ve evde bakım hizmetlerine ihtiyaç duyan hane halklarının %9,6'sı, bu fert/fertlerin bakımı için profesyonel sağlık ve bakım hizmeti veren kişilerden, hane tarafından ödenmese dahi (örn; devlet tarafından ödeniyorsa) evde ücret karşılığı bakım hizmetlerine erişebildi. Sağlık ve evde bakım hizmetlerine ihtiyaç duyan hane halklarının %90,4'ü ise evde sağlık ve bakım hizmeti alamadı.
Çocukların %1,5'i zorunlu eğitim saatleri dışında profesyonel bakım hizmetine ihtiyaç duydu
Zorunlu eğitim faaliyeti dışında uzmanlaşmış bir kişi veya kurumdan alınan bakım hizmetine veya bu bakım hizmetinden faydalanıp daha fazlasını almaya ihtiyaç duyan 0-12 yaş arasındaki çocukların oranı %1,5 olarak tahmin edildi. Uzmanlaşmış bir kişi veya kurumdan alınan bakım hizmetine ihtiyaç duyan bu çocukların %74,7'si maddi yetersizlik, %21,4'ü hizmet alınacak yerin koşulları ile uyumsuzluğu, %3,9'unun ise diğer nedenlerle bakım hizmetine ulaşamadığı tespit edildi.
Toplu taşıma harcamaları hanelerin %5,3'üne çok yük getiriyor
Son 12 ay içerisinde toplu taşıma harcamalarının haneye getirdiği yük incelendiğinde; hane halklarının %5,3'üne toplu taşıma harcamasının çok yük getirdiği, %46,7'sine ise biraz yük getirirken, %33,6'sına ise yük getirmediği görüldü. Hane halklarının %14,4'ünün toplu taşıma harcaması olmadı.
Fertlerin %2,4'ü kamu kurumunda veya kamu hizmeti alırken ayrımcılığa uğradığını hissetti
Son 12 ay içerisinde 15 ve daha yukarı yaştaki fertlerden, herhangi bir kamu kurumunda veya kamu hizmeti alırken (yüz yüze, telefon veya e-posta) bir kez bile olsa ayrımcılık hissedenlerin oranı %2,4 oldu. Son beş yıl içerisinde konut kiralamaya veya satın almaya çalışırken ayrımcılığa uğradığını hissedenlerin oranı ise %1,1 olarak tahmin edildi. Son 12 ay içerisinde ebeveyn/veli veya öğrenci olarak bir eğitim kurumundan biri ile iletişim kurarken ayrımcılığa uğrayanların oranı %0,8, kamusal alanlarda (alışveriş merkezi, kafe, restoran vb.) veya eğlence/spor tesislerini kullanırken ayrımcılığa uğradığını hissedenlerin oranı ise %0,6 oldu.
