Dedem Avcı Aziz(Osman) Baycan, Istrancaların son sürek avcılarından birisiydi. 80 yılı aşan ömrünün büyük bölümünü bu kadim dağ silsilesinde gezerek ve orman işlerinde çalışarak geçirmişti. Çocukluğuma dair en güzel anılarım onunla Istrancalara yaptığımız yolculuklardı. Sürek avcılığıyla ilgilendiği için Balkan köylerinde çok fazla arkadaşı vardı. Avcılık için bir şey diyemem ama Istrancalardaki gezgin ruhu dedemden bana geçmiş olmalı. Istrancalara her gidişimde dedemin bu dağlardaki hali gözümün önüne gelir. Onunla arkadaşlık etmiş olan arkadaşlarıyla eski günleri birlikte yad ederiz. Eskiye dair tanıştığı hemen herkeste iz bırakmış bir insan olması beni her zaman şaşırtmıştır. Uzun menzilli mavzer tüfeği ile bir tepeden diğer tepedeki avı vurur, hızlı yürüyüşü ile uzaktan görenlerin onu koştuğunu zannetmesine yol açarmış.
Geçtiğimiz günlerde yaşadığımız büyük deprem felaketinin ardından öğrendim ki; 1939 Erzincan depremi yaşandığında dedem orada süvari askermiş. Güne erken kalkmayı ömrü boyunca seven ve yürümekten hiçbir zaman üşenmeyen bir insan olarak depreme kışlada değil, dışarıda yakalanmış. Ve birçok asker arkadaşını da enkazın altından kurtarmayı başarmış.
Dedem, bizlere bırakmış olduğu gururla her daim yüreğimizde yer almaya devam ediyor. Onun bırakmış olduğu bu kültürel mirası gelecek nesillerimize aktarmak tüm ailemiz için keyifli bir görev olacak.
