6 Şubat’ta meydana gelen 2 deprem başta bu felaketi çok yakından hisseden depremzedeler olmak üzere hepimizi derinden sarstı. 40 bine yaklaşan vefat sayısı depremin ne denli yıkıcı olduğunu net bir şekilde gösterdi. Yüz binden fazla yaralımız var. 7 binden fazla bina yıkıldı. O günden bu güne dek gerçekten çok zor günler geçiriyoruz. Aklımız hep afet bölgesinde. Yardımlar gönderiliyor, destekler veriliyor ancak içimizin bir köşesindeki o sıkıntı bitmiyor ve bitmeyecek. Yakınlarını kaybeden, evsiz kalan, bir dakikada hayatı tümüyle değişen milyonlarca insanımızın durumunu şahsen tahayyül edemiyorum. Onların yaşadığı hisleri de anlayamayacağım. Sadece destek ve dua elimden ve elimizden geliyor.
Yakın zamanda bizler eskisi gibi olamayacağımız. Çünkü bu afet gerçekten sıra dışıydı. Bizlerden aldıkları paha biçilemez. Canlar, hayaller, birikimler, dostluklar, anılar ve daha fazlası. Her şeyi alıp götürdü. Geride enkaz bıraktı. Bu olay öyle kısa sürede atlatılamayacak. Acımız çok büyük. İyi olabilmek için ne kadar süre var bilemiyorum.
Evet yaralarımızı hızla sarıyoruz ve sarmaya devam edeceğiz. Ancak gidenler geri gelmeyecek. Bu kez ders çıkabilir miyiz? Umuyorum ki çıkarırız. Bir daha böyle acıları yaşamamak için yapılacak çok iş var ve işin uzmanları hepsini tek tek sıralıyor.
Yaralarımız saralım ve önlemlerimizi alarak bir daha böyle acılar yaşamayalım.
